Ons diepste zielsverlangen is om (weer) in verbinding te zijn met de ultieme onvoorwaardelijke bron van liefde. Op één of andere (bijzondere) manier raken we die verbinding kwijt op het moment dat we worden geboren. Misschien zelfs al wel daarvoor. Na onze geboorte ontstaan er allerlei behoeften en surrogaatbehoeften om de verbinding met deze bron terug te vinden.
De eerste basisbehoefte die uit ons zielsverlangen ontstaat is (zelf)acceptatie. JeZelf daarbij aanvaarden zoals je bent en voelen dat je zo welkom bent op de wereld. Deze erkenning niet aan jeZelf toestaan, betekent dat je de erkenning blijft zoeken in jouw omgeving. Daarbij tast je ook af of het veilig genoeg is om jeZelf te zijn en te laten zien.
Als tweede basisbehoefte ontstaat (zelf)waardering. Hierbij staat aandacht krijgen centraal. We leren allemaal onze eigen strategieën om deze aandacht en waardering te krijgen voor dat wat we doen. Zo hopen we ons zielsverlangen (weer) een beetje te vervullen en de liefde in ons aardse leven vorm te geven.
Zodra we ons wat meer losmaken van onze ouders (vooral van moeder in de eerste fase) wordt de derde basisbehoefte, die aan autonomie, aangewakkerd. We willen vooral onsZelf kunnen zijn en blijven in verbinding met de ander. Ons zielsverlangen staat hierbij onder druk omdat het moed vraagt om op eigen benen te gaan staan.
De vierde basisbehoefte (zelf)vertrouwen ontstaat op een gelijktijdig moment als de derde, want kunnen wij nog wel op onze ouders vertrouwen als wij ons van hen losmaken? Hebben we voldoende zelfvertrouwen om het leven aan te kunnen? Dit wantrouwen richt zich ook op ons zielsverlangen en de verbinding die we zoeken met de bron van liefde.
Niet veel later komt ook de vijfde basisbehoefte aan (zelf)expressie in beeld. JeZelf laten zien is iets dat voor sommigen van ons ondenkbaar is. Zij maken het graag anderen naar de zin en hopen zo hun zielsverlangen te vervullen, maar eigenlijk doen zij zichZelf ernstig te kort. Zo blijven ze hangen in pijn en lastigheid.
Als laatste transformeert ons zielsverlangen zich in de behoefte aan (zelf)liefde. We denken deze te kunnen vervullen met perfectie. Vorige week schreef ik er nog een blog over. Als we het aandurven om thuis te komen in onze eigen sekse en vanuit daar lief te hebben, dan vinden we de verbinding met de bron van liefde weer terug.
De vervormingen van ons zielsverlangen brengen ons nooit en te nimmer de vervulling waarnaar we zo naarstig op zoek zijn. Dat kan alleen door je de verbinding met de bron van liefde te herinneren en je leven daarop in te richten. Dan ben je vrij en vol van liefde.
Wil jij de verbinding met de bron van liefde ook herstellen? Lees het e-book ‘Zet vandaag nog de eerste GroeiStap in jouw levensgeluk’ of de inspiratiemail. Wil je liever een gids neem dan gerust contact met mij op.