Afgelopen week kreeg ik de vraag of mijn trainingstraject ook daadwerkelijk effect had gehad. Daar kon ik volmondig ‘ja’ op antwoorden, maar ik begreep ook dat het effect voor omstanders moeilijk te zien is. Zij kijken namelijk nog steeds naar het beeld dat zij hebben van die deelnemer en zoeken daarin de bevestiging. Als ze opnieuw naar deze deelnemer zouden kijken als een OEN (onderzoekend en nieuwsgierig), dan ontdekken ze dat in het zelfbeeld van deze deelnemers een grote verschuiving heeft plaatsgevonden.
Het kan soms héél frustrerend zijn als je hard aan het werk bent met je persoonlijke ontwikkeling en de mensen in jouw omgeving merken er helemaal niets van. Je doorbreekt je patronen waardoor jouw zelfbeeld verandert. Als de ander dat dan niet ziet, kan dat behoorlijk teleurstellend zijn, waardoor je zelfs overweegt om er dan maar mee te stoppen. Ik zeg: niet doen, want de aanhouder wint!
We staan elke dag op, doen wat van ons verwacht wordt en we gaan weer slapen. Dat noemen we leven, maar eigenlijk is het overleven. We doen na zoals het ons is voorgedaan en denken dat het zo moet gaan omdat dit van ons wordt verwacht. Daarmee saboteren we onsZelf en vergeten we wat we echt waard zijn. Zo creëren we een zelfbeeld naar de buitenwereld waarmee we denken ons staande te kunnen houden.
Met deze creatie van ons zelfbeeld denken we emotionele pijn van afwijzing te kunnen voorkomen. Echter deze is niet te voorkomen. Dagelijks worden we geconfronteerd met een waarheid die we niet willen horen, maar die ons wel vrij maakt. Je ontmoet dan iemand die al jouw persoonlijke leed weerspiegelt. We berusten dan liever in dat leed en onsZelf troosten, dan te kiezen voor dat wat onsZelf echt gelukkig zou maken.
Wil jij ook jouw eigen geluk (weer) vinden? Neem dan gerust contact met mij op en dan gids ik jou een eindje op weg. Of lees de inspiratiemail van aankomende week met tips over dit onderwerp.