Ik mag graag even door Facebook scrollen. Als er dan prikkelende stellingen te vinden zijn, vind ik het super intrigerend hoe mensen daarop reageren, maar ook hoe degene die de stelling poneert daar dan weer op reageert.
Wat vind ik daar nu zo interessant aan? Een stelling kan best heel stellig zijn. Vaak wordt er overduidelijk een mening of overtuiging neergezet. Als iemand daarop reageert in het opmerkingenveld, dan heb je als eigenaar van de stelling een keuze.
A) je bent nieuwsgierig naar deze mening en je start de dialoog
B) je gaat argumenten aandragen en gaat de discussie aan
C) je blijft onvermurwbaar bij je stelling en voert een debat
Afhankelijk van je doel bij het plaatsen van de stelling maak jij je keuze voor a, b of c. Ga je als strijder voor je gelijk? Of laat je jouw EGO even voor wat het is en kies je voor je geluk? Ik had er wel een mening over, want ik vond dat de keuze natuurlijk optie A) moest zijn. Dat de eigenaar van de stelling dat niet deed, stoorde mij enorm! Mijn EGO projecteerde even lekker mijn eigen normen en gelijk op de ander. Ik moet als pleaser en allemansvriend altijd een luisterend oor hebben voor de ander en diens mening respectvol onderzoeken. De eigenaar van de stelling moest echter ook aan die normen voldoen. Anders confronteert hij mij teveel met de beperkingen die ik mezelf opleg. Zo strijd ik dus ook voor mijn gelijk.
Dus welk pad volg ik dan met deze strategie? Dat van gelijk of dat van geluk? Misschien is er wel helemaal geen pad!