De hele week voer ik gesprekken met mensen over verantwoordelijkheid nemen. Een inspirerende uitspraak van Eleanor Roosevelt daarbij is ‘niemand kan jou kwetsen zonder jouw instemming’ en die uitspraak levert bij sommige deelnemers de nodige weerstand op.
Je wilt namelijk maar al te graag de schuld van de pijn die je voelt neerleggen bij degene die iets tegen jou zegt of die jou iets aandoet. Daarmee ga je in de weerstand (vechtstand of aanklacht). Het kan ook zo zijn dat je de schuld meer bij jezelf neerlegt en uit de situatie vlucht. Eén ding is hetzelfde in beide strategieën: je gaat de echte pijn uit de weg.
De schuldvraag is echter helemaal niet aan de orde. Er is sprake van verantwoordelijkheid en een aandeel hiervan bij beiden voor wat er gebeurt. De dader, degene die iets zegt of doet, neemt de verantwoordelijkheid voor wat hij zegt of doet. Dat is zijn aandeel. Het aandeel van het slachtoffer ligt bij zijn gedachten en gevoelens (interpretatie), die hij krijgt bij wat hij hoort of ziet (vaak een gekleurde waarneming).
Ons brein is altijd op zoek naar de bevestiging van een oud verhaal. Waarom denk je wat je denkt? Mijn eigen oude verhaal kwam deze week ook weer voorbij. Ik dacht van alles, concludeerde en interpreteerde om vervolgens al die gedachten ook weer los te laten. Ik dacht: ‘dat kan, maar dat hoeft niet zo te zijn’. Het hielp mij om met meer mildheid te kijken naar wat er gebeurde in mijn omgeving. Dat kan jij ook! Lees mijn e-book maar eens en zet de eerste groeistap in jouw levensgeluk!