De verwachtingen opgeven die je hebt ten aanzien van een ander of een situatie, is best een forse uitdaging. De stap die daarop volgt is zo mogelijk een nog grotere uitdaging heb ik gemerkt. De verwachting loslaten bevrijdt je en leidt uiteindelijk naar verlossing. Om vrij te blijven uit de verstrikking is er echter meer nodig. Je neemt zelf verantwoordelijkheid voor je gedachten en gevoelens waarbij je aan de ander laat wat van hem of haar is.
In het contact en de relatie met de ander kan gemakkelijk iets verschuiven als het gaat om verantwoordelijkheid nemen, geven of voelen. Vanuit onze karakterstructuren hebben we een voorkeur hoe we verantwoordelijkheid zien. Daarbij kunnen we in onze energie teveel verantwoordelijkheid op ons nemen of teveel verantwoordelijkheid bij de ander laten.
Zo zal de strijder makkelijk de ander verantwoordelijk houden/maken voor wat er gebeurt. Hij klaagt namelijk verontwaardigd over wat de ander (niet) doet. Beschuldigingen en verwijten vliegen je om de oren. Een sterk gevoel van ‘ik ben oké en jij bent niet oké’ voert de boventoon.
De allemansvriend vindt dat de ander de verantwoordelijkheid niet aan kan. Overbezorgd en wellicht zelfs overcontrolerend neemt hij/zij de verantwoordelijkheid over. Daarbij wordt de ander al snel afhankelijk van deze hulp. Deze bemoeizucht ontstaat omdat hij/zij wil aantonen hoe goed hij/zij wel niet is. Ook hier is de onderliggende gedachte ‘ik ben oké en jij bent niet oké’ aan de orde.
Natuurlijk moet er iemand zijn om dit drama compleet te maken en de klappen van de verantwoordelijkheid op te vangen. Dat is de pleaser. Die laat de verantwoordelijkheid (heel) graag over aan de ander onder het mom van ‘niet weten’. Daarnaast pakt hij/zij makkelijk de verantwoordelijkheid op, onder flink (binnensmonds) gemopper om zo vooral slachtoffergedrag te kunnen blijven uitdragen. De pleaser vindt zichzelf ‘niet oké’ en de strijder ook niet. De allemansvriend ‘is wel oké’ omdat hij/zij de pleaser redt uit de negatieve situatie.
In alle gevallen wordt er iets in jou geraakt waardoor jouw karakterstructuur wordt opgeroepen. Daarmee wordt het kinderlijke dramaspel gestart. Voordat je het weet dans je met elkaar in wisselende rollen door het leven. Om dus in de verlossing en daarmee in de volwassenheid te blijven, heb jij je eigen verantwoordelijkheid te nemen en aan de ander te laten wat van hem/haar is. Stop met aanklagen, stop met redden en stop met slachtoffergedrag. Word volwassen!
Wil jij ook je volwassen verantwoordelijkheid (leren) nemen? Abonneer je dan op de inspiratiemail voor de eerste stappen in dit proces. Vrijblijvend een afspraak maken met mij kan natuurlijk ook, dan gids ik je een eindje op weg.
P.S. ik schreef al 2x eerder over dit onderwerp. Dat lees je hier en hier.