Met alle ellende van de aardbevingen en overstromingen die er momenteel in de wereld heerst waardoor mensen hun dak boven hun hoofd hebben verloren, mag ik eigenlijk niet klagen. Ik heb een dak boven mijn hoofd, alhoewel het een dak van een caravan is, wat ook niet altijd ideaal is. Maar het lijden van de ander is belangrijker dan dat van meZelf. Die last kan ik heel goed sjouwen.
De pleaser, zoals ik het masochistische masker heb genoemd, mag graag de last van de hele wereld op zijn schouders nemen. Jij weet wat sjouwen is! Altijd hard werken, jeZelf wegcijferen en opofferen in de zoektocht naar de bevestiging dat wat jij voor de ander doet als prettig wordt ervaren. Je probeert op die wijze de ander te redden. Als de ander niet geniet en gelukkig is, dan mag jij ook niet genieten en gelukkig zijn. Je kunt je dan ook heel schuldig voelen als jij dat wel doet.
De angst dat het emotioneel niet goed zal gaan met de ander als jij niet voor hem of haar zorgt, voert de boventoon in dit masker. Je hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor het welbevinden van de ander, terwijl je daar niet over gaat. Je bent iets aan het sjouwen en meezeulen wat niet van jou is. Met deze focus op de ander verlies je volkomen uit het zicht wat jij zelf wilt en wat jouw eigen behoeften zijn.
Als pleaser heb jij dan ook de overtuiging dat er geen ruimte is voor wat er in jou leeft. Je eigen emotionele binnenwereld wordt naar de kelder verbannen en gaat daar een eigen leven leiden. Het voelt als een bal onder water proberen te houden. Dat lukt ook niet. Het is dan ook niet vreemd dat er af en toe een flinke uitbarsting kan zijn van wat je allemaal had weggestopt. Want ook dat nog eens meesjouwen, is best pittig.
Wil jij ook stoppen met sjouwen en weer ruimte voelen om expressie te geven aan wat er in jou leeft? Neem dan gerust contact met mij op en we onderzoeken samen hoe jij hier een eerste stap in kunt maken. Of lees de inspiratiemail.