We worden allemaal geboren uit een vader en een moeder en dus hebben we allemaal ouders. Ons beeld van onze ouders kan vrij divers zijn. Dat varieert van de allerliefste, wellicht zelfs perfecte ouders, tot aan ouders die niet zo goed in staat zijn om voor hun kinderen te zorgen, soms tot (emotionele) mishandeling aan toe. Toch zijn we allemaal (de een wat meer dan de ander) emotioneel tekortgekomen.
De afwezigheid van ouders is één van de thema’s waardoor er een emotioneel gat ontstaat. Een tekort of een gemis aan aandacht omdat papa en mama druk waren met hun werk of eigen bedrijf. Wellicht heb je weinig of geen knuffels gehad als kind, omdat jouw ouders je niet konden geven wat ze zelf ook (te) weinig of niet hadden gehad. Ook kun je te weinig steun hebben ervaren. Zo moest je al (te) vroeg zelfstandig worden, terwijl je eigenlijk nog kind had mogen zijn. Je was misschien anders dan je ouders en ze wisten niet hoe ze daar mee om moesten gaan.
Sommigen van ons kunnen dat gemis of tekort heel goed voelen. Zij zijn zich heel bewust van wat zij hebben gemist in hun jeugd. Met dat verdriet kun je aan de slag gaan, zodat dit gemis meer ruimte krijgt in jou. Je verweeft dan de ervaringen in jou. Aan het werk gaan met de relatie met je ouders, of ze nu nog leven of niet, is dan de oplossing.
Anderen zijn zich helemaal niet bewust dat ze ook maar iets hebben gemist in hun jeugd. Zij hebben al vroeg hun aandacht en troost gezocht in de omgeving om hen heen. Vaak erop uit en al vroeg zelfstandig. Ze hebben al heel snel geleerd om hun ouders niet nodig te hebben. Omdat ze vaak prettige omstandigheden hebben opgezocht hebben ze fijne herinneringen aan hun jeugd die het gemis bedekken.
Een andere manier om te kunnen omgaan met het gemis is rationaliseren en dan gaat het in je hoofd zitten. Je gaat dan bedenken hoe moeilijk je ouders het hadden of hoe druk ze waren. Dan werk je (heel) hard om het te kunnen en te willen begrijpen, zodat je dat kunt gebruiken als pleister op dat gemis. Je praat het als het ware goed.
Zo zijn er nog veel manieren hoe jij kunt zijn omgegaan met jou niet perfecte ouders. Want dat is iedereen per definitie: perfect imperfect. Die imperfectie kunnen omarmen en insluiten, maar dan wel op een gezonde manier de pijn van het gemis kunnen toelaten, is de manier om weer jouw leven te kunnen leven.
Wil jij ook weer een gezonde relatie opbouwen met jouw niet perfecte ouders? Neem dan contact met mij op en ik gids jou een eindje op weg. Of abonneer je op de inspiratiemail dan ontvang je van mij elke week vast tips voor een GroeiStap in jouw levensgeluk.