Na twee geweldige shows, waarvan ik enorm heb genoten, voelde ik het al aankomen. Mijn lichaam roept mij een halt toe. Verkouden, hoofdpijn, zere keel en hoesten, met zelfs in het begin ook nog koorts. Ik heb er geen zin in en bovendien geen tijd voor. Mijn aandacht en energie zit bij allerlei leuke nieuwe dingen die ik aan het opstarten ben. De overgave aan het ziek zijn valt me zwaar.
Bij overgave denk je wellicht gelijk aan het toegeven dat je verloren hebt in de strijd, maar het heeft ook alles te maken met toewijding. Denk maar aan ‘vol overgave je werk doen’. Nu doe ik momenteel vol overgave mijn werk, maar ik mag me ook overgeven aan het ziek zijn. Als ik dat namelijk niet doe, dan weet ik dat het nog veel langer gaat duren.
Overgave heeft alles te maken met berusten in. Als je dat weet te bewerkstelligen, dan ervaar je zoveel innerlijke rust. Wij hebben per definitie de neiging om ons overal druk om te maken. Dat kan om simpele dingen gaan zoals het weer, maar ook over veel essentiëlere zaken zoals werk of collega’s. Dan laat ik onze drukte over allerlei maatschappelijke en politieke zaken nog maar even buiten beschouwing.
We doen dit omdat het makkelijker is de strijd aan te gaan dan om te berusten in de overgave aan dat wat is. Je stopt met de strijd en aanvaard de situatie, omdat je vaak ook niet anders kan. Je kijkt met liefdevolle vergevingsgezinde ogen. In het verzet en de strijd zit ook ons lijden. Dat opgeven brengt ons dus ook weer bij onze eigen gelukkige liefdevolle staat van zijn.
Pas op dat je overgave niet verwart met onverschilligheid, die door je gevoel van machteloosheid makkelijk kan ontstaan. Je reageert dan nog steeds vanuit je bevroren verdriet of weggestopte verlangen. Oprecht innerlijke vrede voelen en de situatie of de ander accepteren en aanvaarden precies zoals het/hij is, is een enorme uitdaging.
Wil jij ook onderzoeken hoe overgave een rol in jouw leven speelt? Abonneer je dan op mijn inspiratiemail of neem contact met mij op. Ik gids je graag een eindje op weg.